De volgende generatie talent speelt een belangrijke rol in het vormgeven van de toekomst van de circulaire economie. Als bedrijf dat gespecialiseerd is in Digital Product Passports (DPP’s) en circulaire consultancy, werken we regelmatig samen met studenten circulaire economie om echte uitdagingen aan te pakken. Eén van die samenwerkingen betrof onze collega Frans, die de chemie-studenten Sefika en Bintu begeleidde in een ambitieus project rond plasticrecycling en productverbetering.
Het project van Sefika en Bintu draaide om een alledaags maar complex product: een plastic emmer. Het doel was specifiek om een emmer te verbeteren die volledig uit gerecycled plastic was gemaakt, behalve de deksels en handvatten – die nog steeds van virgin polypropyleen (PP) waren. De reden? Het gerecyclede materiaal was niet sterk genoeg, vooral niet voor stapelen.
Het bedrijf – Dijkstra Plastics – had al granulaat met onbekende toevoegingen ingekocht, maar de deksels bleven een zwak punt. De uitdaging voor Sefika en Bintu was duidelijk: kunnen we de deksels versterken met hetzelfde gerecyclede granulaat, zonder terug te vallen op virgin materiaal?
Via een reeks chemische testen en structurele analyses onderzochten de studenten manieren om de plastic kringloop effectief te sluiten. Ze ontdekten dat kleine vervuilingen – zoals het mengen van PP met slechts 5–10% polyethyleen (PE) – het materiaal aanzienlijk verzwakten. Herhaald recyclen tastte bovendien de thermische stabiliteit verder aan, wat extra barrières creëerde voor de sterkte en levensduur van het product.
“We mochten nieuwe reacties uitproberen en met verschillende methodes experimenteren, waardoor het project heel praktisch werd. Het was spannend om wat we geleerd hadden in de praktijk toe te passen en echte resultaten te zien van onze ideeën.” – Bintu
Thermische stabiliteit uitgelegd: Thermische stabiliteit is het vermogen van een materiaal om zijn eigenschappen te behouden bij blootstelling aan hitte. Voor plastics betekent dit dat het materiaal niet snel verzwakt, vervormt of afbreekt wanneer het wordt gerecycled of hergebruikt bij hoge temperaturen. Elke recyclingsronde stelt plastic bloot aan warmte, wat de structuur kan beschadigen en het materiaal bros of minder sterk kan maken. Dit is een grote uitdaging binnen de circulaire economie: als een materiaal stabiliteit verliest na meerdere cycli, kan het niet effectief opnieuw worden ingezet. Het verbeteren van de thermische stabiliteit helpt materialen langer duurzaam te blijven, ondersteunt betere recyclingprocessen en vermindert de behoefte aan virgin materialen.
Een van de belangrijkste inzichten van het project was hoe complex plastic circulariteit in de praktijk is. Sefika legt uit: “We ontdekten dat zelfs kleine vervuilingen een groot verschil maken. Je moet ook precies weten waarmee je werkt, maar die informatie is niet altijd beschikbaar.”
Het onderzoek verdiepte zich in de porositeit van plastics – cruciaal wanneer emmers eerder materialen zoals verf hebben bevat, die in microscopische poriën doordringen. Sefika en Bintu testten verschillende chemische behandelingen om porievorming te verminderen en de duurzaamheid van het materiaal te verbeteren.
“Het gaat niet alleen om een chemische toevoeging,” zegt Sefika, “maar om het begrijpen van de volledige levenscyclus van het materiaal – van inzameling tot herverwerking. Zonder schone, gescheiden stromen kan het circulaire systeem niet goed functioneren.”
Het bezoek van de studenten aan Dijkstra Plastics vertaalde hun academische kennis naar praktijktoepassingen. Het observeren van grootschalige testen en logistieke processen gaf inzichten die een laboratorium niet kon nabootsen. “Door hun proces te zien, werd duidelijk waar knelpunten ontstaan en hoe elke partij in de keten een rol speelt,” aldus Sefika.
Deze ervaring maakte duidelijk dat zonder afstemming tussen alle schakels in de keten – schoonmakers, recyclers, producenten – circulaire ambities stokken. Voor Bintu was het een waardevolle les om te zien hoe alle factoren samenkomen in circulaire vooruitgang: “Het is niet alleen wetenschap. Je moet ook begrijpen hoe business, design, regelgeving en praktisch gebruik van producten samenhangen.”
Tijdens het project bood Frans van Cirmar begeleiding over circulaire strategieën die al in gang waren gezet en datagedreven aanpakken voor materiaalbeheer. Zijn mentorship hielp de studenten niet alleen bij de technische verkenning, maar ook bij het plaatsen van hun bevindingen in een bredere industriële context.
“Frans liet ons zien hoe essentieel data is voor circulaire besluitvorming,” vertelt Sefika. “Alleen recyclen is niet genoeg; je hebt traceerbaarheid en transparantie nodig – en dat is precies wat Cirmar’s DPP’s mogelijk maken.”
Sefika, momenteel bachelorstudent Chemie, ziet deze ervaring als een springplank: “Ik wil me verder verdiepen in polymeren. Ze zijn in theorie simpel, maar in de praktijk zo complex – dat fascineert me!”
De complexiteit van duurzame, circulaire vooruitgang vraagt veel expertise. Zoals de studenten ontdekten, beperkt die expertise zich niet tot recyclingtechnologieën. Bintu ziet zichzelf verder leren in het vakgebied duurzaamheid, en daar heeft ze goede redenen voor: “Het is moeilijk om te negeren welke richting de wereld opgaat met betrekking tot het milieu. Als chemie-student heb ik de kans om deel uit te maken van de oplossing. Als ik mijn vaardigheden kan inzetten om ook maar een klein beetje bij te dragen, dan wil ik dat doen.”
Als er één belangrijke conclusie is uit dit project, dan is het dat de circulaire economie een systeemuitdaging is. Zoals Sefika en Bintu ontdekten, zitten overheids- en bedrijfsinitiatieven vaak verstrikt in complexiteit. Echte vooruitgang vraagt samenwerking, datatransparantie en voortdurend onderzoek.
Cirmar biedt Digital Product Passports as a Service en expertconsultancy om de transitie naar een circulaire economie te versnellen. Via samenwerkingen met onderwijsinstellingen willen we de kennis en vaardigheden ontwikkelen die nodig zijn om een écht circulaire wereld op te bouwen.